In de trein
Water
Dat stroomt
Over mijn wangen
Maakt zwarte vlekken
Mascara loopt uit
De schaamte voorbij
Tranen
Vandaag blijven ze komen
Onverwachte bewegingen
Stromende
Van het ene moment
In het andere
Weerstand
Ik wil het niet
Want ik wil blij zijn
Tabish, Shining day and night
Een arm om me heen
Een lach die mijn oog vangt
Een hand door mijn haar
Waarom stond ik vooraan
Toen emoties werden uitgedeeld?
Ik doe mijn best
Mijn tranen
Te begrijpen
Maar hoe meer ik dat probeer
Hoe minder ik ze snap
Ik zie de uitgang
The only way out
Is through
Daar kijken
Niet er omheen
Jij liever dan ik
Vandaag neem ik
De lange route
Alles op z’n tijd
Wanneer ik een ja voel
Spring ik
100%
Omdat ik ook vooraan stond
Toen moed werd uitgedeeld.
Judith van Beers
14-10-2014
Heel mooi gedicht! Ik weet alleen niet wat Tabbish betekent. ….. liefs Carmen
LikeLike
Tabish is de naam die een leraar me gaf. Ze bekent: Brillance, Shining day and night.
LikeLike
Nb fijn dat je het mooi vindt!
LikeLike
Een heel mooi gedicht judith ! Herkenbaar . Maar vooral herkenbaar bij anderen.
Ik heb nooit weerstand gevoeld bij emoties.
Ik ben me altijd bewust geweest dat er doorheen beter is dan weerstand.
Er doorheen maakt vrij 🙂
Bedankt voor t delen !
Heel veel liefs x
LikeLike
mooi en herkenbaar, daarom nog mooier. Bijzonder hoe je een gevoel zo helder en open verwoord. dank je wel voor dit moment. ik wens je ook een hele fijne dag !Marike
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi en voor mij herkenbaar. De periode vlak na mijn scheiding, in de trein na mijn werk weer onderweg naar huis!
Gelukkig is de moed er in de jaren erna mij welwillend geweest en nog regelmatig!
Dankjewel hoor en veel liefde en warmte 💜
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig, Judith! Vooral hoe je het vooraan staan duidt, herkenning! Familiegrapje: vooraan bij de hema, betekende niet de beste of mooiste, maar wel vooraan. Bij onze schepping valt de hema in het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi en herkenbaar!!
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig.
Heel bijzonder, we kennen elkaar niet, maar het is net alsof dat toch al jaren het geval is. Ik herken mezelf keer op keer in alles wat je schrijf, in hoe je dingen beleeft en voelt, in hoe je de wereld ervaart. Ik zou het zelf zo geschreven kunnen hebben. 💜
Met hartegroet Marij
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken mezelf erin en stromen mij de tranen over de wangen en nu vraagt mijn man waarom ik huil…tja leg dat maar eens uit
LikeGeliked door 1 persoon
❤️
LikeLike
Lieve Judith,
Dank voor jou ,mooie gedicht waar je de emoties je hart in voelt stromen vanaf het moment dat je tegen de tranen vecht en de behoefte aan een arm om je heen een lach, een hand door je haar. Alles komt rechtstreeks mijn hart binnen tot aan het eind toe.
Heel mooi Dank je wel voor dit cadeautje.
Lieve groet
LikeGeliked door 1 persoon
❤️
LikeLike
Een prachtig gedicht…..ik was blij toen ik eindelijk mócht huilen……enne…ik huil graag….tranen wassen immers schoon??
LikeGeliked door 1 persoon
het spijt me te moeten zeggen dat ik het geen gedicht vind.Omdat je goed kan schrijven maak je de fout dat je denkt dat je ook kan dichten,En waarom moet iedereen zijn wrochsels ook altijd met iedereen delen.?Dit is mijn eerlijke mening.groet Marianne
LikeLike
Hoe zou je het dan willen noemen? Of wanneer is iets een gedicht volgens jou?
LikeLike
Prachtig jou bespiegelingen van een moment in de “trein” …er doorheen…en je staat weer vooraan …ontvangt.
warme groet
Meera
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi en herkenbaar, lieve Judith. Ik schrijf zelf ook heel veel, zowel gedichten als ‘stukjes”, het is mijn grote passie en ik vind het fijn te lezen dat dat ook voor jou zo werkt. Dankjewel, inspirerende vrouw! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Judith, hoe kunnen jouw emoties, je zielenpijn en hoop, die mij uit dit gedicht bereiken, mij nog onbevangen beroeren nu ik weet hoeveel geluk in liefde en werk je inmiddels hebt gevonden?
De treinreis is nog niet geëindigd, je reist door naar een schitterende horizon.
Je bent heel expressief. Verras ons maar met een volgend gedicht.
LikeGeliked door 1 persoon